Δευτέρα 21 Μαΐου 2012

Letter To My Makers


Το πρόβλημά σου είναι ότι δεν μπορείς να ξεχάσεις; Το πρόβλημα μου είναι πως ξεχνάω. Ίσως να μην υπάρχει καμιά ιδιαίτερη διαφορά ανάμεσα στα δύο και να παίζει ρόλο από ποια οπτική γωνία το βλέπεις… αλλά ξεχνάω. Προχωράω. I move on, πως αλλιώς να το πω (δεν ξέρω κι άλλες γλώσσες, γαμώ την αφοσίωσή μου στα αγγλικά). Εσύ πονάς για μια εβδομάδα για κάτι μικρό και αναρωτιέσαι γιατί σε ενοχλεί ακόμα; Ναι, εμένα θα με ενοχλήσει το πρώτο εικοσιτετράωρο και μετά θα προχωρήσω. Δεν θα ξέρεις εσύ, εκείνος, εκείνοι, κανένας πως κάτι έγινε και το Χ πρόβλημα δεν θα αφήσει το σημάδι του στον κόσμο. Και δεν περιμένω να το βγάλουν στις ειδήσεις – δεν περιμένω να το μάθει καν ολόκληρο το τετράγωνο. Ούτε καν στο Facebook. Τραγικό; Πολύ. Απλά έτσι θα γίνει, κανείς δεν θα το καταλάβει και θα προχωρήσουν όλα όπως πριν. Πολύ εγωίστρια; Θέλω να κάνω κάποια διαφορά γύρω μου ακόμα και μέσα από αρνητικά συναισθήματα; Ναι. Sue me. Έτσι είναι οι άνθρωποι, απλά οι περισσότεροι θα φωνάξουν πως τους πονάει ο κώλος, αντί να σηκωθούν από πάνω του. Ναι, εντάξει, δεν είναι πρόβλημά σου και στο κάτω-κάτω στα παπάρια σου, το καταλαβαίνω. Αλλά μην ρωτάς κριτικάροντας με γιατί άλλαξα. Μην μου πετάς μαλακίες πως ήμουν πολύ αδύναμη και ο κόσμος θα είναι πάντα γεμάτος από πουτάνες (θηλυκές και αρσενικές) για να μου γαμάνε τη ζωή. Προπάντων, μην γυρίσεις αργότερα και με ρωτήσεις ποιος έκανε τι. Ναι, ρε φίλε, κι εσύ έφταιγες. Ναι, κι εσύ συμμετείχες στο να μου γαμήσεις τον απόπατο, ακόμα και αν δεν το κατάλαβες γιατί η περηφάνια σου σού φώναζε πως δεν κάνεις κάτι κακό, πως εγώ είμαι το μικρό, πως εσύ κάνεις αυτό που κάνεις πάντα και συνήθως κανείς δεν πληγώνεται. Newflash, δεν είμαι εκείνοι – δεν ανέχομαι τις ίδιες μαλακίες με όσους έχουν συνηθίσει ό,τι εσύ τους πετάς. Μπαίνει στη μέση η σκέψη πως τελικά ίσως όντως κάτι έκανες και σου κρατάω κακία; Έχεις τύψεις; Ξέρω, γι’ αυτό αρχίζεις ξαφνικά να ενδιαφέρεσαι για το πώς είμαι. Θέλεις να σιγουρέψεις πως δεν φταις εσύ, και από τη στιγμή που όλα είναι καλά, πάλι στα παπάρια σου. Στο τέλος της γραφής, τράβα γαμηθείτε, δεν ήμουν έτσι, εσείς με αλλάξετε. Καλό λούσιμο με αυτό το τέρας που εσείς οι ίδιοι δημιουργήσατε.

Στα δικά μου παπάρια τώρα.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου