Αλλάζεις;

I invite you to a world where there is no such thing as time. Every creature lends themselves to change your state of mind. 

The girl that chased the rabbit, drank the wine, and took the pill.

Αλλάζεις.

Υπάρχουν μερικές σταγόνες από βροχή πάνω στο παράθυρο και σταμάτησε να βρέχει πριν λίγα λεπτά. Δεν πρόλαβε να κάτσει να ακούσει την βροχή με ησυχία ή να παρατηρήσει τον τρόπο που ο ουρανός φαίνεται χαρούμενος μέσα στο σκοτάδι από πυκνά σύννεφα. Ευχήθηκε να μη έρθει ο ήλιος, ούτε να έρθει το γρήγορο σκοτάδι του χειμώνα, αλλά ο ήλιος ήρθε, το σκοτάδι του χειμώνα άργησε λίγο, αλλά ήρθε κι αυτό, και εκείνη δεν έφυγε από το παράθυρο, γιατί ξέχασε αμέσως την ευχή.

Αλλάζεις, με τρομάζεις.

Δεν θυμάται πρόσωπα από την παιδική της ηλικία γιατί ποτέ δεν σήκωσε το βλέμμα της να τους κοιτάξει στα μάτια. Υπήρχε πάντα η αμηχανία ανάμεσα σε μεγαλύτερους ή ίδιας ηλικίας παιδιά πως εκείνοι είχαν το δικαίωμα να τη κοιτάξουν στα μάτια, ενώ εκείνη έπρεπε να υποστεί τη ματιά τους και να κοιτάξει αλλού, επειδή είτε είχε κάνει κάτι λάθος ή ήξεραν το ίδιο καλά με εκείνη πως από τη στιγμή που θα κοιτούσε τα μάτια τους, θα σταμάταγε να ακούει τη συζήτηση και απλά θα τα μελετούσε. Μερικές κλεφτές ματιές είναι τα πρόσωπα μερικών χρόνων πριν.

Αλλάζεις, με τρομάζεις, σε παρακαλώ, σταμάτα.

Αν το σκεφτεί, η ατμόσφαιρα άρχισε πολλά χρόνια πριν να γεμίζει με λάθος αέρα, με οξυγόνο που είχε ίχνη δηλητηρίου, αλλά στην πραγματικότητα μόνο δύο χρόνια πέρασαν. Θα συνεχίσει με την από πάντα θεωρία γιατί είναι πιο εύκολο να εξηγήσει έτσι, όχι πως εξηγεί ποτέ ή ότι το θεωρεί εύκολο, αλλά θα συνεχίσει. Και από την άλλη, το τζάμι έχει στεγνώσει και ο ουρανός δείχνει καλοκαιρινός στη μέση του χειμώνα, αλλά δείχνει τουλάχιστον και αυτό είναι αρκετό για μερικούς. Εκείνη, αντιθέτως, προτιμά τη βροχή. Πρωινά Σαββατοκύριακου, ή μερών αργίας ή αρρώστιας, και όχι καθημερινές. Οι καθημερινές είναι βαρετές, δεν έχουν θέση με τη βροχή.

Αλλάζεις, με τρομάζεις.

Το κρύο δεν το νιώθει όπως οι άλλοι και οι κουβέρτες δεν είναι αρκετές, οπότε τις πετάει. Δεν τρέμει όταν πρέπει, δεν λέει ότι κρυώνει, δεν μουρμουρίζει με κροταλίσματα δοντιών, ούτε όμως αντιμιλάει αν της πουν ότι οι κοντές μπλούζες ανήκουν σε άλλη εποχή, μακριά από τώρα. Δεν καταλαβαίνουν, δεν χρειάζεται να εξηγήσει, αλλά δεν καταλαβαίνουν. Και πάλι δεν χρειάζεται να εξηγήσει, το κρύο είναι ο παγωμένος αέρας για εκείνους, κρύο σπίτι για την ίδια. Δεν χρειάζεται να εξηγήσει.

Αλλάζεις.

Μερικές  φορές υπάρχει το κούνημα —το μικρό κούνημα— ουράς και επίσης υπάρχει στιγμιαία χαρά, αλλά η ουρά σταματάει να κουνιέται ή κουνιέται προς διαφορετική κατεύθυνση και πότε ήταν η τελευταία φορά που ουρά κουνήθηκε προς εκείνη και δεν άλλαξε αμέσως κατεύθυνση; Γιατί οι ουρές δεν είναι σαν τις σταγόνες στο παράθυρο και δεν κάθονται λίγο παραπάνω, ακόμα και αν σκοπεύουν να εξαφανιστούν με τον ήλιο; Γιατί οι ουρές παύουν να κουνιούνται χαρούμενα, γιατί το μικρό κούνημα μετατράπηκε γρήγορα σε τρεμούλιασμα; Μερικές φορές υπάρχει το κούνημα.

Αλλά σταμάτησες να με τρομάζεις.

Τελικά άκουσε μικρά χτυπήματα στη διπλανή στέγη, όταν σηκώθηκε να πάει στο σαλόνι. Έτρεξε στο παράθυρο, περίμενε, αλλά δεν έβρεξε.

(Με αηδιάζεις.)