Άνθρωποι είμαστε, λάθη κάνουμε.

Ναι, το μόνο σίγουρο. Ζούμε στην κοινωνία του σήμερα, όπου όταν δεν δείχνεις καλά και καταλήγεις να απαντάς με όχι και την καλύτερη διάθεση σε ερωτήσεις παντώς καιρού τύπου, οι γύρω σου νομίζουν πως φταίνε αυτοί. Αποτέλεσμα του να έχουν στο μυαλό τους neon ταμπέλα που γράφει ότι εκείνοι ποτέ δεν έκαναν τίποτα κακό για να σε πειράξουν; Η δημιουργία ερώτησης γιατί έπρεπε να τους απαντήσεις με κάτι λιγότερο από πολύχρωμες κλανιές μονόκερου και κουλουράκια σοκολάτας. Είναι αναπόφευκτο να νευριάσουν μαζί σου (μετά από όλα, το χρειαζόσουν και αυτό). Ναι, κυρίες και κύριοι, στα παπάρια σας αν ο συνάνθρωπος είναι καλά ή όχι και πόσο υποφέρει – φτάνει να δείξετε πως εσείς κρατάτε ανώτερο κεφάλι με το να μην νιώθετε ένοχες τύψεις! Στο ίδιο σακί θα μπει και το θέμα με τις φιλανθρωπίες που οργανώνονται ανά καιρούς. Εμείς οι άνθρωποι καταργήσαμε τον όρο ανθρωπιά και κοτσάραμε ένα φίλος δίπλα στην λέξη, για να δείξουμε πως είμαστε εκεί για τους συνανθρώπους μας και θέλουμε να τους βοηθήσουμε. Φιλανθρωπία, γενικά, σημαίνει να κάνεις κάποια καλή πράξη, συνήθως όταν μαζεύεις μεγάλο χρηματικό ποσό για εκείνους που το έχουν ανάγκη. Στο δικό μου λεξικό, αυτό ονομάζεται ανθρωπιά, σκέτο. Αυτό που θα έπρεπε να μας ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους, η αληθινή αγάπη που έχουμε την δυνατότητα να λάβουμε και να δώσουμε, χάθηκε και πρέπει να είσαι κάτι παραπάνω από αυτό το είδος θηλαστικών που γαμάνε ανά αιώνες τον κόσμο, ώστε να θεωρείσαι καλός. Από τις λίγες φορές που ήμασταν τόσο ειλικρινές (χωρίς να το καταλάβουμε), τουλάχιστον.

*Κάτι λέει πως οι περισσότερες ιδέες για αναρτήσεις στο blog είναι για να βρίσω την ανθρωπότητα (πέρα από το ότι είμαι κακός άνθρωπος, βεβαίως).